04. 10. 2021
Το πρωινό της Τρίτης 14 Σεπτεμβρίου, ένα ταξί σταμάτησε στην πύλη της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. Ο 62χρονος επιβάτης κατέβηκε, κοίταξε προς το εσωτερικό του campus και βούρκωσε. Πριν από 47 χρόνια είχε διαβεί και πάλι την πύλη για να σπουδάσει στο Λύκειο της Σχολής. Ήταν προσφυγόπουλο από την μαρτυρική Κύπρο. Ο Αντώνης Σολομού, ξεδιπλώνει την προσωπική ιστορία του και ξυπνά μνήμες από την εισβολή του Αττίλα και τη βοήθεια που παρείχε η Σχολή σε προσφυγόπουλα.
Γεννήθηκε το 1959 στην Κύπρο και το 1974 είχε ολοκληρώσει τη φοίτησή του στο Γεωργικό Γυμνάσιο Μόρφου, το μοναδικό στη μεγαλόνησο με εξειδίκευση στον αγροτοδιατροφικό τομέα. Η οικογένειά του έμενε στο χωριό Αγία Μαρίνα - δώδεκα χιλιόμετρα από τη Λευκωσία - το οποίο καταστράφηκε κατά την επιδρομή του Αττίλα 2. Παραμονή της Παναγίας το 1974, η οικογένεια Σολομού μαζεύει τα βασικά υπάρχοντά της και ξενιτεύεται στις νότιες περιοχές του νησιού.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, το υπουργείο Παιδείας της Κύπρου ενημερώνει ότι 18 από τους συνολικά 54 μαθητές του Γεωργικού Γυμνασίου Μόρφου, θα συνεχίσουν τις σπουδές τους στο Λύκειο της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. «Ήμασταν παιδιά. Μας έβαλαν σε ένα καράβι από τη Λεμεσό με προορισμό τον Πειραιά. Εκεί, μας περίμενε λεωφορείο της Σχολής, με επικεφαλής τον γιο του τότε προέδρου και αδελφό του σημερινού, David Lansdale», είπε. Πρόσθεσε ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ την υποδοχή που τους είχε ετοιμάσει η κοινότητα της Σχολής. «Το λεωφορείο σταμάτησε στην πύλη. Και οι 18 κατεβήκαμε, κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά, για να δούμε που βρισκόμαστε. Τι είναι αυτό το μέρος που ήρθαμε. Όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές της Σχολής είχαν συγκεντρωθεί στην πύλη. Μας χειροκροτούσαν και φώναζαν ‘καλώς ήρθατε’. Σχημάτισαν μικρές ομάδες, καθεμία από τις οποίες έβαλε στο κέντρο της ένα Κυπριόπουλο. Βαδίζοντας προς το Λύκειο προσπαθούσαν να μας καθησυχάσουν λέγοντας ‘εδώ θα περάσουμε καλά’ και ‘μην στεναχωριέστε’», τόνισε βουρκωμένος.
Από την ΑΓΣ δεν έχει ξεχάσει ποτέ τους καθηγητές, την οικογένεια Lansdale που με στοργή και μητρική αγάπη φρόντιζε τους 18 μαθητές από την Κύπρο, τους υπόλοιπους συμμαθητές και γενικότερα τη φιλοξενία και τη γνώση που του παρείχε. «Οι καθηγητές ήταν άψογοι. Σπουδάζαμε δωρεάν και αυτό ήταν μεγάλο πλεονέκτημα για εμάς που μόλις είχαμε χάσει τον βίο μας. Εγώ ήμουν στον κλάδο των γεωργικών μηχανημάτων και τελείωσα με την ειδικότητα του εργοδηγού γεωτεχνικών επαγγελμάτων. Βοηθούσαμε στις καλλιέργειες, αναλαμβάναμε πρότζεκτ, συμμετείχαμε στη σπορά, μαθαίναμε πώς να οδηγούμε τρακτέρ. Επίσης, πηγαίναμε εκπαιδευτικές εκδρομές και μαθαίναμε πώς να επιδιορθώνουμε γεωργικά μηχανήματα. Αν είχαμε ελεύθερη την Αγία Μαρίνα, θα γινόμουν αγρότης. Αλλά τα 2.000 στρέμματα που μας άφησε περιουσία ο παππούς, πέρασαν στα χέρια των εισβολέων», λέει με πόνο. Υπογράμμισε ότι σήμερα η Σχολή έχει αλλάξει πάρα πολύ σε σχέση με αυτό που άφησε πίσω πριν από 44 χρόνια, το 1977, όταν αποφοίτησε. «Η ΑΓΣ έχει αναβαθμιστεί σε όλα τα επίπεδα και αυτό είναι σημαντικό προτέρημα. Νέα κτήρια και νέες εκπαιδευτικές βαθμίδες, την έχουν μετατρέψει σε ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Με συγκίνηση βρήκα το δωμάτιο όπου έμενα τρία χρόνια. Αλλά και αυτό είχε ανακαινιστεί. Όμως, εντόπισα το σιντριβάνι στην αυλή του James Hall και φωτογραφήθηκα δίπλα του. Όπως τότε, το 1975, που είχα στείλει φωτογραφία στους συγγενείς μου στην Κύπρο για να δουν ότι είμαι καλά», τόνισε.
Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στην ΑΓΣ, ο Αντώνης Σολομού ήρθε σε επαφή με τη μουσική. Αγόρασε με… δόσεις ένα μπουζούκι, δημιούργησε συγκρότημα και όταν επέστρεψε στην Κύπρο διορίστηκε στο υπουργείο Πολιτισμού και έχει κυκλοφορήσει CD με τραγούδια της μεγαλονήσου, το οποίο έγινε πλατινένιο. Ένα αντίτυπο έδωσε και στον πρόεδρο της ΑΓΣ και παλιό γνώριμό του, Dr. Jeff Lansdale κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν με την ευκαιρία της επίσκεψής του στο campus.
.jpg)
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
