Με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τα ιστορικά αρχεία της, συμμετέχει η Αμερικανική Γεωργική Σχολή στην έκθεση «H εκπαίδευση στη Θεσσαλονίκη μέσα από τα σχολικά αρχεία 19ος και 20ος αιώνας». Φιλοξενείται στον Α’ προβλήτα του ΟΛΘ και θα διαρκέσει μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει από κοντά σχολικά έγγραφα, ενδεικτικά απολυτήρια, μαθητικά βιβλία, τετράδια, φωτογραφίες, εκδόσεις και οποιοδήποτε άλλο σχολικό αρχειακό υλικό και τεκμήριο καθώς και μαθητολόγια!
Πρόκειται για αναδρομή στην εκπαιδευτική ιστορία της Θεσσαλονίκης, με στόχο την ανάδειξη της ιστορίας των σχολείων, της εκπαίδευσης και της πόλης γενικότερα. Η έκθεση διοργανώνεται από το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης της Διεύθυνσης Βαφοπουλείου Πνευματικού Κέντρου και Αρχείων, σε συνεργασία με σχολεία, το Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας (Γ.Α.Κ. Θεσσαλονίκης) και το Εβραϊκό Μουσείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης.
Στα εγκαίνια της έκθεσης, τη Σχολή εκπροσώπησαν ο διευθυντής του Γενικού Λυκείου, Μανώλης Πεδιωτάκης και η προϊσταμένη της βιβλιοθήκης «Δημήτρης και Αλίκη Περρωτή» και υπεύθυνη των Αρχείων, Δαμιάνα Κουτσομίχα. Ο κ. Πεδιωτάκης παρουσίασε τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος, ενώ η κα Κουτσομίχα ανέφερε ότι το Ίδρυμα –το οποίο φέτος γιορτάζει 120 χρόνια προσφοράς – με χαρά συμμετέχει στην έκθεση, παρουσιάζοντας πλούσιο αρχειακό υλικό από τη διδασκαλία και την εκπαίδευση.
Στο πλαίσιο της έκθεσης έγινε γνωστό ότι από το δεύτερο μισό του 19ου έως τις αρχές 20ου αιώνα, καμία άλλη πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν είχε να επιδείξει τέτοιο πλήθος σχολείων (αναλόγως του πληθυσμού της), όσο η Θεσσαλονίκη. Παρά το μεγάλο πλήθος διαφόρων φυλών που την κατοικούσαν, η Θεσσαλονίκη δεν έχασε την ελληνική φυσιογνωμία της. Η πόλη αριθμούσε στις αρχές του 20ου αιώνα 150.000 κατοίκους, 35.000 Έλληνες, 75.000 Εβραίους, 30.000 Τούρκους, 5.000 Φραγκολεβαντίνους - Ευρωπαίους και 5.000 από διάφορες άλλες εθνικότητες. Τα σχολεία όλων των ειδών και βαθμίδων, ελληνικών, ξενόγλωσσων και αλλοδαπών στην Θεσσαλονίκη και την ύπαιθρο χώρα, τον Μάιο του 1923 ήταν 180, σύμφωνα με στοιχεία που αντλούνται από έγγραφα του αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα! Από αυτά, τα περισσότερα ήταν ελληνικά που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα μισά, ακολουθούσαν τα ισραηλιτικά και τέλος τα αλλοδαπά. Τα ελληνικά δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, νηπιαγωγεία και δημοτικά κάλυπταν το μεγαλύτερο ποσοστό.