Ο Dr. John Henry House μένει ακόμη εδώ. Το πνεύμα του, οι φιλοδοξίες του, το όραμά του, η αγάπη για τον συνάνθρωπο και το ακόρεστο αίσθημα της προσφοράς και της εκπαίδευσης βρίσκονται σε κάθε σπιθαμή χώματος και κάτω από κάθε πέτρα της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. Η εμβληματική και τόσο χαρισματική προσωπικότητά του συνετέλεσε αποφασιστικά όχι μόνο στη δημιουργία της Σχολής, αλλά και στην καθιέρωσή της στην ευρύτερη περιοχή ως ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

«Ήταν άνθρωπος της ειρήνης, της δημιουργίας και της διδασκαλίας. Μιλούσε πάντοτε αστειευόμενος για το παρελθόν και ανάμεσα στους φίλους του υπήρχαν Μητροπολίτες και ιερείς της Ορθόδοξης εκκλησίας, ρωμαιοκαθολικοί και μουσουλμάνοι», έχουν πει για τον Dr. John Henry House άνθρωποι που τον γνώρισαν προσωπικά.

Γεννήθηκε την Πέμπτη 29 Μαΐου 1845 στην μικρή πόλη Painesville, η οποία βρίσκεται στο βορειοανατολικό Ohio. Το 1868 αποφοίτησε από το Western Reserve University και το 1871 πήρε το πτυχίο της Θεολογίας από το Union Theological Seminary. Ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα στις 27 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 27 ετών, παντρεύτηκε την κατά πέντε χρόνια νεότερή του, Susan Adeline Beers. Ήταν ακόμη νεόνυμφοι όταν εγκατέλειψαν τις ΗΠΑ και ήρθαν στα Βαλκάνια στο πλαίσιο ιεραποστολής.

Ο Dr. John Henry House και η σύζυγός του εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη το 1902 από τη Βουλγαρία όπου είχαν υπηρετήσει ως ιεραπόστολοι για 30 χρόνια. Πίστευε ακράδαντα στην αξία της χειρωνακτικής εργασίας, πρέσβευε ότι η δουλειά είναι προσευχή. Ο ίδιος δεν έμενε άπραγος στιγμή, πότε έχτιζε, πότε καλλιεργούσε, γενικά έκανε οτιδήποτε χρειαζόταν για να βοηθήσει τη γεμάτη φτώχια περιοχή των Βαλκανίων.

Ήταν 65 ετών όταν βρήκε το χώρο στη Μακεδονία για να ιδρύσει τη Γεωργική Σχολή των ονείρων του. Η Κονγκρεσιοναλιστική Εκκλησία δεν στήριξε την προσπάθειά του. Έτσι παραιτήθηκε από τη θέση του. Και ξεκίνησε μία νέα ζωή, η οποία επικεντρωνόταν σε ένα σχολείο με δέκα παιδιά που είχαν σωθεί από τη σφαγή στο Μοναστήρι. Βρήκε εθελοντές δασκάλους: έναν οικοδόμο, ένα μαραγκό, ένα ράφτη και έναν υποδηματοποιό που ήταν πρόθυμοι να διδάξουν ο καθένας την τέχνη του με αντάλλαγμα να τους μάθει τα της ιεροσύνης. Έμεναν όλοι μαζί σε μία καλύβα.

Ο Dr. House δεν αμφισβήτησε ποτέ το αποτέλεσμα του εγχειρήματός του, αλλά συχνά έπρεπε να πείθει τους άλλους. Οι δάσκαλοι που έχουν διαμορφωμένες ιδέες πάνω στην εκπαίδευση δεν είναι πάντα εύκολο να επηρεαστούν καθώς ούτε ο Dr. House δεν γνώριζε πόσο το βότσαλο της πίστης του θα τάραζε τα νερά. Ήταν πεπεισμένος ότι αν βελτιωνόταν οι υλικές συνθήκες της ζωής των βαλκάνιων αγροτών, η αλλαγή αυτή προς το καλύτερο θα συνέβαλλε στη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή. 

Το ζεύγος House απέκτησε επτά παιδιά, εγγόνια και πρόλαβε να δει και δισέγγονα. Καθώς τα παιδιά μεγάλωναν, το ένα μετά το άλλο επέστρεφαν στις ΗΠΑ για τις ανάγκες των σπουδών τους, με αποτέλεσμα η οικογένεια να είναι σχεδόν πάντα χωρισμένη. Μόνο τρεις φορές κατέστη δυνατό να βρεθούν στον ίδιο χώρο οι γονείς με όλα τα παιδιά τους.

Ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία δεν υπήρξε ποτέ οκνός, εργαζόταν πάντοτε χειρωνακτικά, περιφερόταν στη Σχολή -όπως έπρεπε- ακόμη κι αν ήταν ακατάλληλα ντυμένος, φορώντας κοστούμι και γιλέκο κι έχοντας κρεμασμένο το χρυσό «κλειδί» Φι Βήτα Κάπα (ένα βραβείο το οποίο έπαιρναν οι αριστούχοι φοιτητές κατά την τελετή αποφοίτησης), λευκό κολάρο και μαλακό καπέλο, ενώ μπόλιαζε δέντρα, πριόνιζε ξύλα ή έδειχνε τις χρήσεις ενός σύγχρονου αρότρου. «Έφυγε» πλήρης ημερών στις 19 Απριλίου 1936, αφήνοντας πίσω του μία τεράστια παρακαταθήκη και έχοντας «σφραγίσει» για πάντα την πορεία της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. 

Άγγελος Αγγελίδης